Op Vlieland kan men ook heel aardig zwerven

Dit boek is ontstaan uit een noodsituatie: vanwege zenuwpijnen in het staartbeen werd mijn mobiliteit als tweevoeter drastisch ingeperkt. Zo kwam er een einde aan mijn intensieve verkenningen van omringende en verre landen. Vaarwel Lapland! Vaarwel Alaska! Vaarwel Tristan da Cunha! Vaarwel reisboek! klinkt het in verschillende bewoordingen op de eerste bladzijden van Op Vlieland kan men ook heel aardig zwerven. Maar zoals de titel al aangeeft, was ik niet voor één gat te vangen. Ik stuurde mijn hoofdpersoon, mijn alter ego, voor langere tijd naar Vlieland, waar ik zeer goed bekend ben. Daar neemt hij zijn intrek in het leegstaande huis van een wereldzeiler, die een paar jaar eerder was overleden. De nieuwe opdracht is om boeiende reisverhalen over dit eiland te schrijven. Hoe? Door geregeld terug te blikken op zijn eigen reiservaringen en die te vergelijken met de ervaringen van andere reizigers. Wat hij zoekt, zijn verrassende inzichten en hij verwacht dat ook zijn Vlielandse excursies dit soort eye-openers zullen opleveren. - Een juweel van vertelkunst - NRC Handelsblad over Mijn Wadden