Historische biografieën

Eva en Miriam Mozes waren tien jaar oud toen ze aankwamen in Auschwitz. Toen de nazi’s zagen dat ze een tweeling waren, werden ze onmiddellijk gescheiden van de rest van hun familie. Vanaf dat moment waren ze onderdeel van dr. Mengeles ‘verzameling’ tweelingen, en werden onderworpen aan mensonterende experimenten.Eva en haar zus overleefden de gruwelen van het kamp, de bevrijding door de Russen en de barre tocht terug naar huis.Dit is Eva’s verhaal.

na de succesvolle introductie van het boek genoot Wim Aloserij volop van de belangstelling voor zijn verhaal. Hij trok met auteur Frank Krake langs volle zalen en boekhandels. Eindelijk werd hij nu wél gehoord. De kroon op zijn werk zou de ontmoeting worden met het koningspaar, bij de Nationale dodenherdenking op 4 mei. Wim overleed twee dagen voor die tijd en liet een enorme leegte achter. Frank Krake schreef een additioneel hoofdstuk over zijn laatste weken met Wim Aloserij. Tevens licht hij een spectaculaire ontdekking toe in dat nieuw geschreven hoofdstuk, verrijkt met vele extra foto's. Krake ontdekte dat de opdracht tot het bombarderen van de schepen in de Oostzee, met 7.000 doden als gevolg, van Nederlandse bodem kwam... Liggend op het dak van een trein ontvlucht de twintigjarige Amsterdammer Wim Alosery in 1943 de verplichte Arbeitseinsatz in Duitsland. Hij duikt onder bij een boer en slaapt maandenlang in een kist onder de grond. Totdat hij bij een razzia wordt gepakt en opgesloten in de beruchte Gestapo-gevangenis aan de Euterpestraat. Hij belandt in Kamp Amersfoort en gaat enkele weken later op transport naar Noord Duitsland, waar hij acht maanden lang de dodelijke dwangarbeid in de concentratiekampen Husum en Neuengamme overleeft. Mede dankzij de kwade dronk van zijn verslaafde stiefvader. Als de oorlog bijna ten einde is belandt Wim op het luxe cruiseschip Cap Arcona, dat voor anker ligt in de Lübeckerbocht. Terwijl op de wal de geallieerden Duitsland tot overgave dwingen, begaat de RAF boven water een dodelijke vergissing. Jachtvliegtuigen bombarderen meerdere schepen en in een waar inferno verongelukken 7.000 gevangenen. Samen met slechts enkele honderden opvarenden overleeft Wim Alosery een van de grootste scheepsrampen aller tijden. Op zijn vierennegentigste vertelt hij ons zijn verhaal. Als de laatste getuige.

Heinz Oster was pas vijf jaar oud toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam. Als een van de 2.011 Joden die in Keulen in 1941 door de Gestapo werden opgepakt, werd ook hij gedeporteerd. De twaalfjarige jongen werd vervolgens van kamp naar kamp gestuurd. In Auschwitz ontsnapte hij aan de gaskamer omdat de paardenfokkerij staljongens nodig had. Hij hield zich wanhopig vast aan de overtuiging dat als hij zich onmisbaar zou maken, hij een grotere kans zou hebben om deze hel te overleven. Heinz was een van de weinige Keulse Joden die na de oorlog de kampen levend verliet. Na de oorlog emigreerde hij naar Amerika en veranderde zijn naam in Henry. Dit is zijn verhaal.

Parijs 1919: het is Coco Chanel gelukt een succesvol mode-imperium op te bouwen. Haar mode is revolutionair, bevrijdend en het toppunt van elegantie. Maar als haar minnaar Boy Capel omkomt bij een ongeluk, is ze verlamd van verdriet. Pas als zij het plan opvat om haar grote liefde te vereeuwigen met een parfum, bloeit ze weer op. Tijdens haar zoektocht ontmoet ze de charismatische Dimitri Romanov. Met hem aan haar zijde reist Coco af naar Zuid-Frankrijk, naar de wieg van de parfumerie. Daar komt ze haar liefdesparfum op het spoor dat nog steeds het succesvolste geurtje ter wereld is: Chanel No5. MICHELLE MARLY is het pseudoniem van een Duitse bestsellerauteur die opgroeide in de film- en muziekwereld. Na vele jaren in Parijs te hebben gewoond, pendelt ze inmiddels met man en hond tussen Berlijn en München. Door haar moeder, een bekend mannequin in de jaren vijftig, was ze al vroeg kind aan huis in de haute couture. Haar passie: parfums en hun ontstaansgeschiedenis. Daarvoor deed ze overal research, van Italiaanse kloosterparfumerieën tot de historische parfumfabrieken in Grasse in Zuid-Frankrijk. En uiteraard draagt ze zelf Chanel No5.

Niemand laat het lezen van dit krachtige werk onberoerd. - The New Republic Uitstekende biografie. - The New York Times Als geen ander weet Zweig Marie Antoinette tot leven te wekken. Meedogenloos ontleedt hij zowel haar intieme gevoelens als haar problemen als koningin in een revolutionair Frankrijk. Hij beschrijft wat er gebeurt in de koninklijke slaapkamer, aan het hof en in de extravagante wereld van het lustpaviljoen Trianon. Daarnaast vertelt hij nauwgezet van de gepassioneerde liefde tussen Marie Antoinette en de Zweedse graaf Hans Axel von Fersen, de revolutie, de ontsnapping naar Varennes, de gevangenis in de Conciergerie en Marie Antoinettes tragisch einde onder de guillotine. Marie Antoinette (1755-1793) was de jongste dochter van keizer Frans I Stefanus en keizerin Maria Theresia van Oostenrijk. Op 19 april 1770, op 14-jarige leeftijd, trouwt ze met de Franse dauphin (kroonprins), Lodewijk XVI Augustus. Stefan Zweig (1881-1942) was een Oostenrijkse schrijver die wereldwijd een miljoenenpubliek bereikte met zijn novellen, essays en biografische werk. Ook verschenen van Stefan Zweig: Maria Stuart; Aan de Europeanen van vandaag en morgen; Joseph Fouché (Portret van een politicus); Triomf en tragiek van Erasmus van Rotterdam; Licht in het duister (Sternstunden der Menschheit); Nietzsche; Tolstoj; Vertalingen in voorbereiding van Stefan Zweig: Dostojevski (verschijnt april 2023); Freud (verschijnt oktober 2023); Dickens; Casanova etc.

‘Anna van Saksen’, van historica Femke Deen, vertelt over het leven van Anna van Saksen, de tweede vrouw van Willem van Oranje. Willem van Oranje is achtereenvolgens met vier vrouwen getrouwd geweest, van wie er drie een min of meer onberispelijke reputatie hebben. Maar Anna van Saksen (moeder van de latere stadhouder prins Maurits), is de geschiedenis ingegaan als verdorven en egoïstisch, een overspelige vrouw die uiteindelijk haar verstand verloor. Deze nieuwe biografie van de meest verguisde vrouw uit de Nederlandse geschiedenis laat zien dat Anna van Saksen in feite een sterke en onafhankelijke vrouw was. Anna’s uiteindelijk tragische lot had zij niet alleen aan zichzelf te danken, maar ook aan het gedrag van Willem van Oranje en de Nassaus. ‘Anna van Saksen’ laat de tragische neergang zien van een rijke en felbegeerde prinses wie letterlijk alles werd ontnomen – en het werpt een nieuw licht op Willem van Oranje.

De families die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het wereldberoemde Achterhuis ondergedoken zaten, werden van buitenaf ondersteund door een aantal helpers. Een van die helpers was Bep Voskuijl, een jonge kantoorbediende. Hoewel Anne Frank in haar dagboek aangeeft zeer op Bep (Elli Vossen) gesteld te zijn, is haar rol in de geschiedenis onderbelicht gebleven _ tot nu. De jonge Belg Jeroen De Bruyn raakte gefascineerd door deze veelal stille, zwijgende helpster en is in haar levensgeschiedenis gedoken. Met Joop van Wijk, de jongste zoon van Bep Voskuijl en coauteur, is dit belangwekkende boek tot stand gekomen. Het toont aan de hand van nieuwe getuigen en intensief bronnenonderzoek onder meer hoe Bep met haar vader Johan Voskuijl, de maker van de boekenkast, en met de andere helpers dag na dag instond voor de veiligheid van de onderduikers en hoe de krankzinnige oorlog haar leven nog decennialang beïnvloedde.Jeroen De Bruyn (1993) schreef voor Knack en de Gazet van Antwerpen en werkt bij die laatste krant als eindredacteur.Joop van Wijk (1949) is de jongste zoon van Bep Voskuijl. Hij was als marketingmanager vele jaren verbonden aan NRC Handelsblad en Algemeen Dagblad.

De ware vrijheid vertelt het verhaal van Johan de Witt (1625-1672) en zijn broer Cornelis (1623-1672). Zij zijn van grote betekenis geweest voor de Nederlandse Republiek. Bijna twintig jaar lang stond Johan de Witt aan het roer van de Republiek. Zijn broer Cornelis zette met de spectaculaire overwinning op de Engelsen een van de meest gedurfde maritieme operaties uit de vaderlandse geschiedenis op zijn naam. De gebroeders de Witt hadden het gevoel in een bijzondere tijd te leven. Johan en Cornelis werden de belichaming van een land dat werd bestuurd door burgers en dat zich volledig toelegde op het voeren van handel en het vergaren van welvaart. Samen groeiden zij uit tot de leidsmannen van de Ware Vrijheid: een staat die vrij moest zijn van de grillen van de prinsen van Oranje...

Onthullende biografie werpt nieuw licht op Greet Hofmans Greet Hofmans was in 1956 maandenlang wereldnieuws. Van Zweden tot de Verenigde Staten, van Frankrijk tot Venezuela: overal verschenen artikelen over de ‘gebedsgenezeres’ die het huwelijk van het Nederlandse koningspaar zo ernstig had verstoord dat een echtscheiding dreigde. Hofmans zou koningin Juliana hebben behekst en gevaarlijke pacifistische denkbeelden hebben ingefluisterd. De ophef leidde ertoe dat Juliana alle banden met Hofmans moest verbreken. Achteraf bleek prins Bernhard verantwoordelijk voor de demonisering van Hofmans, die als een ‘Raspoetin’ de geschiedenisboeken inging. Gebruikmakend van diverse niet eerder geraadpleegde (privé)archieven schetst Han van Bree in Het vertroebelde oog een genuanceerd beeld van de persoon Hofmans. Wie was deze Amsterdamse vrouw van eenvoudige komaf, bij wie zo velen – van jong tot oud, van arm tot rijk, van laaggeschoold tot hooggeleerd – te rade gingen als ze ergens mee zaten? Was zij inderdaad een sturende en manipulatieve intrigante? Had zij voor de monarchie gevaarlijke religieuze opvattingen? En bovenal: wat wilde zij bereiken? Door haar hele leven te beschouwen, geeft Van Bree een completer beeld van Hofmans en biedt hij een nieuwe, heldere kijk op de wijze waarop zij onder meer Juliana, maar ook Wilhelmina en zelfs Bernhard terzijde stond. Gebaseerd op volledig nieuw archiefmateriaal Met niet eerder gepubliceerde foto’s Han van Bree (1957) studeerde geschiedenis in Utrecht en Gent en specialiseerde zich op het Nederlandse koningshuis. Voor de NOS maakte hij over koningin Juliana, prins Bernhard en prins Claus diverse documentaires, die werden uitgezonden in de weken na hun overlijden. In 2015 promoveerde hij in Leiden op De geest van het Oude Loo – Juliana en haar vriendenkring 1947-1957. Daarnaast schreef hij onder andere de bestseller Beatrix, koningin der Nederlanden en was hij van 1983 tot 2022 verantwoordelijk voor de reeks Het aanzien van.

Aan de oevers van de Nederrijn ligt de voormalige woning van Godard van Aldenburg Bentinck, kasteel Amerongen. Centraal in dit boek staat de vraag of Godard ‘stand’ wist te houden in een periode (1857-1940) waarin de politieke, economische en culturele basis voor adellijke invloed steeds minder vanzelfsprekend werd. De hoogtijdagen van het klassieke adellijke leven waren voorbij. Nederland is in de geschiedenis neergezet als de burgerlijke natie bij uitstek, maar daar valt veel op af te dingen. Godard was naast invloedrijk Ameronger ook onderdeel van zijn internationaal georiënteerde familie. De Nederlandse Bentincks waren zich zeer bewust van die positie. Ze wilden verankerd blijven in de Duitse ‘Hohe adel’, de Engelse peerage én de Nederlandse adel. De interactie tussen Godards belangen als grootgrondbezitter in de microsamenleving van Amerongen ten opzichte van die internationale achtergrond en de verplichtingen die daaruit voortvloeiden, werd steeds gecompliceerder naarmate de nationale staat meer vorm kreeg.

Dina Sanson was een vrouw van de praktijk. Ze maakte als eerste politievrouw in Nederland een einde aan het bestaan van zogenaamde engeltjesmakerijen, kosthuizen waar veel kinderen van ongehuwde moeders vroegtijdig aan ondervoeding en verwaarlozing stierven. Steevast zette zij zich voor in de minderbedeelden in de samenleving. Haar leven speelt zich af tegen het decor van de Eerste Wereldoorlog, stedelijke armoede en de (joodse) elite in Rotterdam. Deze biografie neemt je mee naar de wereld van de gegoede, maatschappelijke bewuste vrouwen en de rauwe Maasstad, de plek waar Dina meisjes redde van het zedelijk gevaar en opkwam voor de rechten van vrouwen. Voor vrouw en kind schets een intrigerend beeld van ontmoetingen tussen arm en rijk in een strijd voor een beter bestaan.

na de succesvolle introductie van het boek genoot Wim Aloserij volop van de belangstelling voor zijn verhaal. Hij trok met auteur Frank Krake langs volle zalen en boekhandels. Eindelijk werd hij nu wél gehoord. De kroon op zijn werk zou de ontmoeting worden met het koningspaar, bij de Nationale dodenherdenking op 4 mei. Wim overleed twee dagen voor die tijd en liet een enorme leegte achter. Frank Krake schreef een additioneel hoofdstuk over zijn laatste weken met Wim Aloserij. Tevens licht hij een spectaculaire ontdekking toe in dat nieuw geschreven hoofdstuk, verrijkt met vele extra foto's. Krake ontdekte dat de opdracht tot het bombarderen van de schepen in de Oostzee, met 7.000 doden als gevolg, van Nederlandse bodem kwam... Liggend op het dak van een trein ontvlucht de twintigjarige Amsterdammer Wim Alosery in 1943 de verplichte Arbeitseinsatz in Duitsland. Hij duikt onder bij een boer en slaapt maandenlang in een kist onder de grond. Totdat hij bij een razzia wordt gepakt en opgesloten in de beruchte Gestapo-gevangenis aan de Euterpestraat. Hij belandt in Kamp Amersfoort en gaat enkele weken later op transport naar Noord Duitsland, waar hij acht maanden lang de dodelijke dwangarbeid in de concentratiekampen Husum en Neuengamme overleeft. Mede dankzij de kwade dronk van zijn verslaafde stiefvader. Als de oorlog bijna ten einde is belandt Wim op het luxe cruiseschip Cap Arcona, dat voor anker ligt in de Lübeckerbocht. Terwijl op de wal de geallieerden Duitsland tot overgave dwingen, begaat de RAF boven water een dodelijke vergissing. Jachtvliegtuigen bombarderen meerdere schepen en in een waar inferno verongelukken 7.000 gevangenen. Samen met slechts enkele honderden opvarenden overleeft Wim Alosery een van de grootste scheepsrampen aller tijden. Op zijn vierennegentigste vertelt hij ons zijn verhaal. Als de laatste getuige.

Eva en Miriam Mozes waren tien jaar oud toen ze aankwamen in Auschwitz. Toen de nazi’s zagen dat ze een tweeling waren, werden ze onmiddellijk gescheiden van de rest van hun familie. Vanaf dat moment waren ze onderdeel van dr. Mengeles ‘verzameling’ tweelingen, en werden onderworpen aan mensonterende experimenten.Eva en haar zus overleefden de gruwelen van het kamp, de bevrijding door de Russen en de barre tocht terug naar huis.Dit is Eva’s verhaal.

In ‘Hendrik V’ vertelt Dan Jones het levensverhaal van Hendrik V (1386-1422). Hoewel hij slechts negen jaar en vier maanden koning van Engeland was, wordt hij gezien als de imposantste en invloedrijkste koning uit de Engelse geschiedenis. Hij was een geharde, soms brute krijger, maar ook een intellectueel, creatief en artistiek. Een leider die veel fouten maakte, maar altijd leek te zegevieren wanneer het er echt op aankwam. Als overwinnaar van de Slag bij Azincourt bewees Hendrik V zichzelf als generaal. Als koning redde hij het land van economische ondergang, onderdrukte hij opstanden en versterkte hij de Engelse grenzen. Op het gebied van buitenlandse diplomatie maakte hij Engeland weer tot een serieuze speler. Toch legde hij, door zijn veroveringen in Noord-Frankrijk, de basis voor drie generaties van ellende thuis: de Rozenoorlogen. In deze grootse biografie brengt Dan Jones deze intrigerende middeleeuwse figuur, ondoordringbaar als hij lijkt, tot leven. 'Met Hendrik V. Het leven van Engelands grootste koning, 1386-1422 doet Jones een geslaagde poging de legendarische heerser in zijn tijd te plaatsen en te ontdoen van de mythes die hem omringen.' – NRC ‘Ambitieus (…) Met gedegen onderzoek en een levendige stijl brengt Jones de man achter het Shakespeare-personage tot leven.’ ? ‘New York Times’ ‘Jones heeft een meeslepende vertelstijl die van de biografie een pageturner maakt.’ ***** sterren in De Standaard.

Heinz Oster was pas vijf jaar oud toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam. Als een van de 2.011 Joden die in Keulen in 1941 door de Gestapo werden opgepakt, werd ook hij gedeporteerd. De twaalfjarige jongen werd vervolgens van kamp naar kamp gestuurd. In Auschwitz ontsnapte hij aan de gaskamer omdat de paardenfokkerij staljongens nodig had. Hij hield zich wanhopig vast aan de overtuiging dat als hij zich onmisbaar zou maken, hij een grotere kans zou hebben om deze hel te overleven. Heinz was een van de weinige Keulse Joden die na de oorlog de kampen levend verliet. Na de oorlog emigreerde hij naar Amerika en veranderde zijn naam in Henry. Dit is zijn verhaal.

Alles is in de war: mijn kapsel, de uit zijn slaap gewekte wind, het leven, mijn hart. Leven is vandaag: inplaats van toen en toen en toen. Leven is: eindeloze platen zand, waarover je kunt lopen met je ogen dicht. Onze wereld is niet altijd een fijne plek, maar in het opschrijven van de gebeurtenissen ligt een kracht verscholen om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken. Sinds de dood van mijn vader in 1995 loopt hij kriskras door mijn leven. Niet al te vaak, hoopte ik, niet vaker dan noodzakelijk. Maar ik moet toegeven: het houdt me nog vaak bezig. Langzaam kwam mijn schrijversbloed in een stroomversnelling. Met beurtelings geestige en aangrijpende teksten. Soms lyrisch en beschouwelijk. Ik ben geboren in 's-Hertogenbosch in 1943. In 2022 maakte ik een (in eigen beheer uitgegeven) boekje naar aanleiding van het plotseling opgedoken oorlogsschriftje van mijn vader Jan-Theo Werners. Opgeschreven tijden de verschrikkelijke dagen van de bevrijding. Ik ontcijferde en publiceerde het. Tachtig jaar jaar later. Zie ook: www.oorlogsverhalen.com onder de W van Werners/Jan-Theo. Een stokoud verhaal Getemperd door mat licht 'Print on demand' op wit papier © Elle

Pensioen Alarm, Het kan niet anders dan dat er meer mensen tegen onoverkomelijke problemen zijn aangelopen met de verhoging van de AOW-leeftijd en de invoering van de participatiewet in 2015. Je hoort weinig of nooit iets over de kopgroep, dus wil ik wel een lans breken met mijn ervaringsdeskundige verslag. Ik heb ruim 40 jaar met veel plezier en toewijding aan de arbeidsmarkt deelgenomen. Het liefst had ik een diep dal uit zijn leven eruit geknipt. Maar dan had ik naast het AOW en pensioengat ook een gat in mijn verhaal. Rouwverwerking op 33 jarige leeftijd. Ik stip dit aan omdat het voor velen een herkenbare meerwaarde heeft. Na 3 jaar en twee maanden WW eervol ten onder gegaan en ruim een jaar ziektewet. Met de wetenschap in het vooruitzicht kansloos bijna 4 jaar in de IOAW bijstand voor oudere werklozen te moeten doorbrengen. "Dat is een opgebouwd pensioen helemaal niet waard". Wij besloten de kwaliteit van leven aanzienlijk te verbeteren door hele grote offers te brengen. Bevrijd van de veel te lange wurggreep, kansloos afhankelijk van een uitkering te moeten zijn. Waarschuwing: Het behalen van de AOW leeftijd na ruim 40 jaar werken kan als schokkend ervaren worden.

Op 9 oktober 1937, drie maanden na het uitbreken van de Tweede Chinees-Japanse Oorlog, werd de Noord-Chinese stad Chengtingfu na zware gevechten door het Japanse leger ingenomen. Voor de bisschop ter plaatse, de Nederlander Frans Schraven, lid van de congregatie van de lazaristen, braken enkele benarde uren aan. Tegen de avond werd hij opgepakt en kort daarna samen met acht andere Europeanen vlakbij zijn residentie vermoord. Hoogstwaarschijnlijk uit wraak vanwege zijn weigering om vrouwen die naar zijn missieterrein waren gevlucht, uit te leveren aan plunderende soldaten. Die waren op zoek naar geld en goederen, maar ook naar ‘troostmeisjes’. In deze biografie gaat Jan Jacobs uitvoerig in op de achtergronden van de moord, maar ook op de wijze waarop Schraven zeventien jaar lang invulling heeft gegeven aan zijn kerkelijk leiderschap in een land dat toen bijna continu werd geteisterd door oorlog en geweld. Daarbij trok hij zich vooral het lot aan van de veelal arme boerenbevolking in zijn bisdom.

Dit boek geeft een indruk van het leven in de Hoeksche Waard in vooral de eerste helft van de twintigste eeuw. Vrouwen en mannen die geboren zijn tussen 1900 en 1935 vertellen in interviews over hun leven in de verschillende dorpen van het eiland. Deze kleine geschiedenissen worden verteld met op de achtergrond de grote geschiedenis, zoals die van de Tweede Wereldoorlog. De herinneringen worden opgehaald door bewoners van uiteenlopende dorpen uit de Hoeksche Waard waardoor er van het leven van tachtig tot meer dan honderd jaren geleden in dat gebied van Nederland een gevarieerd beeld ontstaat. Gerhard Schipper nam de interviews af en bewerkte deze tot levensverhalen.

De ware vrijheid vertelt het verhaal van Johan de Witt (1625-1672) en zijn broer Cornelis (1623-1672). Zij zijn van grote betekenis geweest voor de Nederlandse Republiek. Bijna twintig jaar lang stond Johan de Witt aan het roer van de Republiek. Zijn broer Cornelis zette met de spectaculaire overwinning op de Engelsen een van de meest gedurfde maritieme operaties uit de vaderlandse geschiedenis op zijn naam. De gebroeders de Witt hadden het gevoel in een bijzondere tijd te leven. Johan en Cornelis werden de belichaming van een land dat werd bestuurd door burgers en dat zich volledig toelegde op het voeren van handel en het vergaren van welvaart. Samen groeiden zij uit tot de leidsmannen van de Ware Vrijheid: een staat die vrij moest zijn van de grillen van de prinsen van Oranje...

Juliana (1909-2004) was een door velen geliefde vorstin; niettemin weten we weinig van haar persoonlijk leven. Na een afgeschermde jeugd in de benauwenis van het hof en na haar opbloei tijdens haar verblijf in Canada gedurende de Tweede Wereldoorlog, waarbij ze zich veel actiever inzette voor de geallieerde zaak dan veelal wordt gedacht, begon Juliana in 1948 vol ambitie aan haar ‘zware maar mooie’ taak. De competente prinses werd evenwel algauw geconfronteerd met grote persoonlijke en politieke teleurstellingen en haar regeringsperiode werd getekend door een reeks van crises. Juliana’s blijvende liefde voor prins Bernhard, die in 1936 als haar bevrijder uit de hemel was gevallen, werd haar achilleshiel. Hij bracht haar bijna ten val. Juliana was grillig en gretig; gelovig en goedgelovig. Gewoon was ze in elk geval niet. Ze moest functioneren in een wereld van zich vaak superieur voelende mannen. En zoals ze zich tegen allerlei andere conventies verzette, verzette Juliana zich van jongs af aan tegen de achterstelling van vrouwen. Niet eerder verscheen een zo uitgebreide, op wetenschappelijk onderzoek gebaseerde biografie van de vorstin die velen beschouwen als ‘onze’ koningin. Withuis kon haar werk baseren op brieven en ander nooit eerder gepubliceerd privémateriaal. Daarmee schreef ze niet alleen een intieme en indringende levensgeschiedenis, maar ook een portret van een veelbewogen eeuw.

Alex geniet met zijn vrienden van het opgroeien op het platteland maar kampt tegelijkertijd met het leven en komt in een neerwaartse spiraal terecht. Na het opstapelen van problemen met scholen, werk, justitie, verslavingen en zijn omgeving beland hij in een psychose. Opnames, therapie en stemmingswisselingen volgen in de strijd voor herstel en zoektocht naar zijn bestemming. Na dertig jaar rehabilitatie een stabiele basis gecreëerd te hebben neemt hij met succes afstand van de geestelijke gezondheidszorg en maakt op zijn 55e zijn ambities en dromen waar: een vrij en verlicht leven. Als beroepsvrijwilliger helpt hij bij diverse projecten. Als ervaringsdeskundige ondersteunt hij anderen in hun herstelproces. Alex ontdekt het schrijven en presenteert in 2024 zijn eerste bestseller: Hahaha

Hans Boelens (1717-1779), een Sneker vroedsman en handelaar, wijdde zijn leven aan zijn stad en haar minderbedeelden. Geboren in een tijd van economische bloei, bouwde hij een fortuin op als schipper en hoepmaker. Bij zijn dood liet hij, als kinderloze weduwnaar, zijn vermogen na aan de armen van Sneek, wat leidde tot de oprichting van het Hans Boelens Fonds. Amateurhistoricus en stadsgids Gerben van Snits duikt in de geschiedenis van dit fonds, een weinig bekend eeuwenoud liefdadigheidsfonds dat diep verweven is met de stad Sneek en maar amper in de openbaarheid treedt. Wie was Hans Boelens, aan wie dit fonds zijn naam ontleent, en wat dreef deze mecenas om een fonds op te richten dat de tand des tijds heeft doorstaan? Van Snits onderzoekt hoe de oorspronkelijke doelstellingen van dit fonds in de loop der eeuwen zijn gerealiseerd en geeft een helder beeld van de impact die het fonds heeft gehad op het dagelijks leven in Sneek.

Tien opmerkelijke ontmoetingen en verhalen.

Onthullende biografie werpt nieuw licht op Greet Hofmans Greet Hofmans was in 1956 maandenlang wereldnieuws. Van Zweden tot de Verenigde Staten, van Frankrijk tot Venezuela: overal verschenen artikelen over de ‘gebedsgenezeres’ die het huwelijk van het Nederlandse koningspaar zo ernstig had verstoord dat een echtscheiding dreigde. Hofmans zou koningin Juliana hebben behekst en gevaarlijke pacifistische denkbeelden hebben ingefluisterd. De ophef leidde ertoe dat Juliana alle banden met Hofmans moest verbreken. Achteraf bleek prins Bernhard verantwoordelijk voor de demonisering van Hofmans, die als een ‘Raspoetin’ de geschiedenisboeken inging. Gebruikmakend van diverse niet eerder geraadpleegde (privé)archieven schetst Han van Bree in Het vertroebelde oog een genuanceerd beeld van de persoon Hofmans. Wie was deze Amsterdamse vrouw van eenvoudige komaf, bij wie zo velen – van jong tot oud, van arm tot rijk, van laaggeschoold tot hooggeleerd – te rade gingen als ze ergens mee zaten? Was zij inderdaad een sturende en manipulatieve intrigante? Had zij voor de monarchie gevaarlijke religieuze opvattingen? En bovenal: wat wilde zij bereiken? Door haar hele leven te beschouwen, geeft Van Bree een completer beeld van Hofmans en biedt hij een nieuwe, heldere kijk op de wijze waarop zij onder meer Juliana, maar ook Wilhelmina en zelfs Bernhard terzijde stond. Gebaseerd op volledig nieuw archiefmateriaal Met niet eerder gepubliceerde foto’s Han van Bree (1957) studeerde geschiedenis in Utrecht en Gent en specialiseerde zich op het Nederlandse koningshuis. Voor de NOS maakte hij over koningin Juliana, prins Bernhard en prins Claus diverse documentaires, die werden uitgezonden in de weken na hun overlijden. In 2015 promoveerde hij in Leiden op De geest van het Oude Loo – Juliana en haar vriendenkring 1947-1957. Daarnaast schreef hij onder andere de bestseller Beatrix, koningin der Nederlanden en was hij van 1983 tot 2022 verantwoordelijk voor de reeks Het aanzien van.

Dina Sanson was een vrouw van de praktijk. Ze maakte als eerste politievrouw in Nederland een einde aan het bestaan van zogenaamde engeltjesmakerijen, kosthuizen waar veel kinderen van ongehuwde moeders vroegtijdig aan ondervoeding en verwaarlozing stierven. Steevast zette zij zich voor in de minderbedeelden in de samenleving. Haar leven speelt zich af tegen het decor van de Eerste Wereldoorlog, stedelijke armoede en de (joodse) elite in Rotterdam. Deze biografie neemt je mee naar de wereld van de gegoede, maatschappelijke bewuste vrouwen en de rauwe Maasstad, de plek waar Dina meisjes redde van het zedelijk gevaar en opkwam voor de rechten van vrouwen. Voor vrouw en kind schets een intrigerend beeld van ontmoetingen tussen arm en rijk in een strijd voor een beter bestaan.

Kiki Amsberg (1939) was programmamaakster bij OVT, het historisch radioprogramma van de VPRO. Met Aafke Steenhuis schreef ze onder meer Denken over liefde en macht (1982). Over haar grootvader publiceerde ze De fantast. Ansbert Vorreiter, ingenieur, uitvinder, verleider; 1868-1946. Een van haar tv-documentaires is De verdwenen mediene. Het joodse leven in de provincie voor de Tweede Wereldoorlog.

De familiekroniek Morgen is het vrijdagavond bestaat uit twee delen. Het eerste deel gaat over de ouders van de schrijver, en begint in Groningen, waar Leo Weersing, de vader, in de Tweede Wereldoorlog lid is van een knokploeg; helaas is hierover weinig bekend. Wel lezen we over de grote risico’s die hij met een paar kameraden neemt om de bezetter en NSB’ers een hak te zetten. Vrouwen spelen een belangrijke rol in deze periode van zijn leven – een vrouw zal hem ook ver raden. In de laatste winter van de oorlog ontmoet hij op zijn onderduikadres Sandra, die de moeder van de schrijver zal worden. Waarom viel de avontuurlijke waaghals voor deze onopvallende verpleegster? Bijzonder is de hechte vriendschap van Leo met de dichter Hendrik de Vries. In het tweede deel maakt de schrijver ons op openhartige wijze deelgenoot van zijn eigen ontwikkeling. We volgen de opgroeiende jongen, wiens leven gaandeweg steeds meer gedomineerd en gedicteerd wordt door een vader met sterk narcistische trekken. Het is fascinerend te lezen – soms met gekromde tenen – hoe het hem uiteindelijk toch lukt om onder deze overheersende man uit te komen. We hebben een boek in handen van een fijnzinnig schrijver. Hij voert ons onderhoudend, via de geschiedenis sen van zijn ouders, langs de verschillende woonplaatsen waar het gezin is neergestreken. De vele geraadpleegde bronnen, zijn fabelachtig geheugen en zijn meesterlijke verteltrant staan garant voor een rijk verhaal. Morgen is het vrijdagavond is een document vol van grote en kleine drama’s, gelardeerd met vele anekdotes, waarin de humor niet ontbreekt. Erik Weersing (1951) volgde de studie geneeskunde, werkte in de thuiszorg en studeerde later cum laude af in kunstgeschiedenis. Hij was werkzaam als notulist en was tekstschrijver bij het personeelsblad van Thuiszorg Groningen. Nog iedere twee maanden levert hij tal van artikelen voor de Wijkkrant Oosterpark in Groningen.

Heinz Oster was pas vijf jaar oud toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam. Als een van de 2.011 Joden die in Keulen in 1941 door de Gestapo werden opgepakt, werd ook hij gedeporteerd. De twaalfjarige jongen werd vervolgens van kamp naar kamp gestuurd. In Auschwitz ontsnapte hij aan de gaskamer omdat de paardenfokkerij staljongens nodig had. Hij hield zich wanhopig vast aan de overtuiging dat als hij zich onmisbaar zou maken, hij een grotere kans zou hebben om deze hel te overleven. Heinz was een van de weinige Keulse Joden die na de oorlog de kampen levend verliet. Na de oorlog emigreerde hij naar Amerika en veranderde zijn naam in Henry. Dit is zijn verhaal.

Herman Pauwen [1845-1918] was de beroemdste Doornenburger ooit. Hij genoot zelfs internationale bekendheid. Desondanks kent niemand in het dorp nog zijn naam en is hij volkomen vergeten. In EEN NEDERLAAG WAS GEEN OPTIE beschrijft Theo Huting het leven en werk van deze ondernemende doordouwer en zoekt hij bovendien naar een antwoord op de vraag waarom Pauwen volledig uit het collectieve geheugen verdwenen is.

Fascinerende fragmenten van een dagboek uit de Boerenoorlog vormden het beginpunt van de persoonlijke zoektocht van journalist en historicus Rob de Kam naar Martinus Cornelis van Wijngaarden (1855-1923). Het verre vergeten familielid bleek een overgrootvader met een bijzonder levensverhaal. Ooit was hij als wethouder, architect en gereformeerd voorman een gezien man in het stadje Oudewater, totdat hij op een dag in augustus 1896 plots van de aardbodem verdween met achterlating van vrouw en kinderen. Hoe en waarom hij vertrok en uiteindelijk in Zuid-Afrika belandde, dat zijn vragen waar dit boek een antwoord op geeft met een relaas vol persoonlijk lief en leed. Een verhaal over kindersterfte, de schoolstrijd, schaamte en het gevecht van de Boeren in Zuid-Afrika tegen het decor van een 19e eeuw vol sociale veranderingen. Twee keer moest Martinus Cornelis van Wijngaarden zijn leven opnieuw opbouwen, twee keer lukte dat, maar wel tegen een prijs. Was hij een 'oneerlijk mensch', zoals een krant hem beschreef, een fraudeur? Of eerder een ambitieuze rechtlijnige gereformeerde doener? Rob de Kam (Coevorden, 1955) studeerde geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen en begon zijn loopbaan als filmjournalist en kunstredacteur. Daarna vervulde hij verschillende leidinggevende functies bij het Nieuwsblad van het Noorden. Sinds 2022 werkt hij als freelance journalist en historicus.

Drie generaties Geerligs boeren in de 20e eeuw op de Horst te Zwiep bij Barchem. De tijden veranderen onherkenbaar. Jacob is zuinig met schaarse stalmest. Hendrik gaat op in de techniek. Toon komt om in de drijfmest. De veranderingen hebben allerlei oorzaken. Rond 1880 komen importen van goedkoop graan op gang. Mensen en dieren die het graan verteren, halen de energie eruit en de mineralen blijven achter. De alsmaar groeiende aanvoer van mineralen heeft 145 jaar later negatieve gevolgen voor de kwaliteit van bodem, oppervlakte- en grondwater en lucht, en van biotoop en landschap. Dit verhaal speelt tegen de achtergrond van relatienetwerken en sociale lagen in een Achterhoekse boerengemeenschap. Die achtergrond berust op parentelen bij bijna 400 bidprentjes uit de missalen van Jacob, Hendrik en Toon.

Joke Oppenoorth wist dat haar grootouders in Indië hadden gewoond. Haar vader was er geboren. Toen ze samen met haar broer haar ouderlijk huis opruimde, kwamen er schatten tevoorschijn: afgietsels van fossielen, fotoboeken en losse foto's en overdrukken van artikelen die haar opa had geschreven over een opgraving in Indië waarbij fossielen van een voorloper van de moderne mens waren ontdekt. Dat fascineerde haar zo, dat ze verder op onderzoek uitging om een completer beeld te krijgen van haar opa’s werk in Indië. Daarnaast heeft ze naspeuringen gedaan naar hoe het leven van haar oma in Indië was en een indruk gekregen van de politieke omstandigheden van toen. Ook naar hun achtergronden heeft ze gekeken. Die bleken heel verschillend te zijn. Haar opa’s vader was kunstschilder in Den Haag en haar oma’s vader was bij het Koninklijk Nederlandsch-Indische Leger en heeft drie keer in Atjeh gediend tijdens de oorlog daar. Met de Indische periode van haar grootouders als middendeel beschrijft ze het leven van drie generaties. Als eerste komt het leven van haar opa Fik Oppenoorth aan bod, zijn ouders, zijn opleiding en zijn ervaringen met de Selenka-expeditie in 1907. Van oma Betsy Begemann worden ook eerst haar ouders beschreven, in het bijzonder haar vaders loopbaan bij het KNIL, en haar leven na hun terugkeer in Nederland. Daar tussendoor verweven zich de levens van broers, zussen, kinderen en andere familieleden. Een soepel verteld verhaal, rijk geïllustreerd met originele foto’s, dat de geschiedenis laat herleven.

Het is een eigenaardige gewoonten van den Mensch by het einde van eenig bepaald tydstip van 't Leven op de afgelegde weg terug te zien de lotgevallen die hem gedurende hetzelven overkomen te bepeinzen de toestand waarin men zig bevond gadeteslaan. Het is uit dien hoofden het oogmerk van den Kolonel Hoevenaar om de byzonderen gebeurtenissen zedert het oogen blik hy zyn Dienstjaren is begonnen tot op den tyd dat hy tot rust is gekomen het vermelden in de verdere bladen is gesteld geworden. Alleen strekkende om na zyn Dood aan zyn Famielje een bewys agter te laten wegens het geen hy in zyn Diensttyd heeft moge ondervinden. Het is geensints zyn oogmerk om niet, met een opgesmukt Relaas te pralen maar naar waarheid melding te maken van 't geen hem is wedervaren. te meer daar hy toen Europa in eene gestadige oorlog is gewikkelk geworden wyl zyn klyn Vaderland door de omstandigheden der tyden genootzaakt werd daarin deel te nemen hebbende hy zedert het Jaar 1787 daaraan moge deelnemen en in de vermoyenissen van den Kryg voorgevallen in Frankryk Braband Oostenryk Pruysche Zweeds Pommeren Spanjen en Holland tot aan den Val van 't Fransche KeyzerRyk. N.L. Hoevenaar Veghel den 15 Febr 1844

Het Historisch Drieluik 1 De jaren dertig: Op unieke wijze heeft mijn vader beschreven hoe hij opgroeide in de jaren dertig. 2 De oorlog: Het uitbreken van de oorlog, tewerkgesteld bij de telefunken-fabriek in Berlijn, de verkenningsvluchten van de Engelse vliegtuigen die het luchtruim van Berlijn waren binnen binnengedrongen, gevolgd door de bombardementen op Berlijn en op deze fabriek in een complete verhaallijn tot en met de bevrijding. 3 De watersnood: Grote delen van Nederland lopen onder water. Dit boek is een eerbetoon aan zijn zorgvuldig geschreven registraties. Omgezet naar drukletter in 2024 door Bert de Coninck Illustrator: 2024 Charlotte de Coninck-Mersch Registraties Van 1921 tot 1954 C.J. de Coninck Jaar van publicatie: 2025 Drukwerk: De Dordtsebestseller.nl C.J. de Coninck Geboren: 10-08-1921 Overleden: 19-01-1992