Treinen, Luchtvaart, Maritiem

De trein maakt een revival door, niet alleen voor het dagelijks vervoer, maar vooral als een ontspannen manier van reizen. Of het nu gaat om een stedentrip of een reis naar een uithoek van de wereld. Dit boek richt zich op de uithoeken van de wereld en bevat enkele van de mooiste treinreizen op elk continent, met bezienswaardigheden, verhalen en belevenissen die je alleen kunt ervaren als je per spoor reist.

Lodewijk - of Lou - Derens (1880-1956) is in Nederland de eerste fotograaf geweest die zo veel mogelijk de Nederlandse stoomlocomotieven van zijn tijd heeft gefotografeerd en gedocumenteerd. Zijn eerste opnamen zijn uit 1894. Hij ging door met fotograferen tot na de Tweede Wereldoorlog, met het zwaartepunt van zijn activiteiten in de jaren tussen 1910 en 1938. Voor Nederland is zijn werk van groot belang, vooral ook omdat sommige stoomlocomotieven die op het punt stonden te worden gesloopt, op deze manier door hem - vaak als enige - voor het nageslacht zijn vastgelegd. Maar hij was niet alleen actief in Nederland, ook in het omringende Europese buitenland heeft hij in diezelfde jaren gefotografeerd, wat bijzondere en fraaie beelden heeft opgeleverd. België, Frankrijk, Engeland, Duitsland en Oostenrijk waren het doel van zijn reizen tussen 1910 en 1934 en ook daar heeft hij interessante opnamen weten te maken. De naam Derens is in kringen van liefhebbers van de geschiedenis en ontwikkeling van de stoomlocomotief niet onbekend. Een aantal van zijn foto's zijn al eerder gebruikt, maar hier worden veel tot nog toe niet bekende foto's voor het eerst afgedrukt. Zo wordt met dit boek de naam en het werk van Lodewijk Derens in brede kring bekend.

Een jonge vrouw, Marianne, vaart in de tachtiger jaren op een aftandse kustvaarder onder een ritselaar van een kapitein. In dit boek doet ze verslag van haar excentrieke vader, die vrouw en kinderen elke zomer op een open zeilboot zette en over de Waddenzee zwierf, lang voordat dat door duizenden watersporters op kajuitjachten vol elektronica werd gedaan. Marianne, de jongste, wist niet beter. Tot ze in opstand kwam tegen vaders minachting en wegliep naar de zeevaartschool. Dertig jaar later zeilt Marianne, jaar na jaar, met zo’n zelfde zeilboot over de Waddenzee. Ze beleeft adembenemende en aansprekende avonturen. Alleen of met haar zussen. Wat hebben ze op te lossen? Antwoorden komen bij stukjes en beetjes. Van de moeilijke Waddenzee en ook over wat voor schipper zij zelf is. Zo komen ze tot elkaar. Marianne vaart thuis. Een boek dat leest als een film met het toverachtige Wad als decor, waar de getijden en het constant veranderende licht je doen verlangen naar ultieme vrijheid. Pieter-Rim de Kroon Regisseur Silence of the Tides Marianne is onweerstaanbaar zichzelf, haar levenslust spat van elk woord af, en haar passie voor varen laat je verlangen naar avontuur. Een verademing om te lezen. Sebastiaan Labrie, documentairemaker

De veerdienst naar Vlieland ‘OVERZEE en toch dichtbij’ gaat over de geschiedenis van de veerdienst op Vlieland. Die is altijd sterk afhankelijk geweest van de dienst op Terschelling, die ook wordt uitgevoerd door Rederij Doeksen. In 1861 kreeg de veerdienst op beide eilanden een soort officiële status doordat een schipper met zijn bottertje een contract afsloot met de Posterijen voor het briefvervoer over en weer naar Terschelling en Vlieland. De eerste postboot was een feit. Tweeëntwintig jaar later, in 1883, in Harlingen was men op dat moment bezig met de aanleg van de stroomgeleidende dam door de Pollen, werd het bottertje vervangen door de stoomboot ‘Terschelling.’ In 1907 nam de veel besproken raderboot ‘Minister Kraus’ de veerdienst over, ook naar Vlieland. Om de verbinding geregelder te maken kreeg Vlieland in 1908 voor het eerst een eigen primitief motorbootje, de eerste ‘Vlieland.’ In 1938 werd de eerste volwaardige nieuwe veerboot voor Vlieland gebouwd, de (kleine) ‘Vlieland,’ waarna nog een aantal volgden, allen getooid met de naam ‘Vlieland’ of ‘Oost-Vlieland.’ In dit met veel historische foto’s geïllustreerde boek een overzicht over de vaak becommentarieerde veerdienst, overzee over een van de moeilijkst bevaarbare zeeroutes van Nederland. ISBN/EAN: 978-94-91276-62-0 € 34,50
Henry Drost - Uitgave Flevomedia Harlingen Verschijnt dit najaar

Een van de meest spectaculaire militaire innovaties van de Tweede Wereldoorlog vormden de luchtlandingstroepen. Deze ‘Airborne forces’ werden door de lucht naar hun operatiegebied aangevoerd met transportvliegtuigen, zweefvliegtuigen of per parachute. Ze hadden een offensief doel en werden meestal ingezet tegen een vijand die verdedigend sterk in het voordeel was. >br>De eerste parachute-operatie vond plaats op 24 januari 1941, operatie Colossus (Italië). De tweede, operatie Biting (Frankrijk) was op 29 mei 1941. Operatie Freshman (Noorwegen) startte in de nacht van 19 op 20 november 1942. Het 11 Air Service Battalion was de voorganger van het 1st Parachute Battalion dat later de 1st Parachute Brigade werd.

Het verhaal van de verbouwde DE2 begint in 1973 als NS plannen maakt voor het moderniseren van een aantal Blauwe Engelen (materieel Plan X). Tussen 1975 en 1981 kwamen 26 gele verbouwde tweewagenstellen op de baan. Pas in 1998 nam NS afscheid van de laatste verbouwde dieseltweetjes, maar daarmee was het verhaal nog niet ten einde. Busbedrijf Oostnet nam in 1998 de exploitatie van het traject Almelo - Mariënberg over van NS en voerde de dienst uit met twee door NS uitgefaseerde dieseltweetjes, waarvan de laatste het tot in 2002 uithield. De 26 gele verbouwde tweetjes delen weliswaar de geschiedenis met de 50 rood gebleven motorrijtuigen en tweewagenstellen, maar zijn na de verbouwing feitelijk een geheel eigen materieeltype geworden. Dit boek beschrijft de gehele geschiedenis van de verbouwde DE2 en neemt u - in woord en beeld - mee naar een aantal lijnen in Zuid-Limburg, Gelderland, Overijssel, Groningen en Friesland, waar de gele treinstellen voor korte of langere tijd beeldbepalend zijn geweest. Tevens is er in bescheiden mate aandacht voor het enige motorrijtuig dat de gele kleur heeft gehaald, de Kameel, het buitenbeentje van de Blauwe Engelenfamilie. Tot slot volgt een rondgang naar wat anno 2017 nog over is gebleven van het 123 rijtuigen tellende Plan X-materieel dat tussen 1952 en 1955 gebouwd werd.

In dit tweede deel van de reeks over de Amsterdamse tramlijnen in de periode 1975-2018 staan de tramlijnen centraal die over de Nieuwezijds Voorburgwal voer(d)en, te weten de lijnen 1, 2, 5, 11, 13 en 17. Net als bij de tramlijnen in het eerste deel het geval was, worden ook de Nieuwezijdslijnen integraal belicht, en dan weer zowel in kleur als in zwart-wit. Auteur Adriaen Louman is al jarenlang bij het Amsterdamse openbaar vervoer betrokken. Zowel als - bijkans dagelijks - passagier en fotograaf. In het verleden was hij voorts jarenlang lid van de Werkgroep voor het Openbaar Vervoer in de Agglomeratie Amsterdam (WOVAA), een voorloper van de afdeling Amsterdam van reizigersorganisatie ROVER, lid van de Amsterdamse raad voor het Verkeer, vrijwillig wagenvoerder Tram en meewerkend voorzitter van het Amsterdams Openbaar vervoer Museum (AOM). In het dagelijks leven is de auteur werkzaam als docent bij de Hogeschool van Amsterdam.

In 'De Leeuwenroute' volgt Dick Beumer het spoor van het 2e Parachutistenbataljon onder leiding van luitenant-kolonel John Frost tijdens Operatie Market Garden, zoals dat in 1944 liep vanaf de landingszone bij Heelsum tot de Rijnbrug in Arnhem. Uiteindelijk werd de operatie een mislukking doordat de cruciale brug bij Arnhem niet kon worden behouden. Een boeiende tijdlijn van een bijzondere organisatie, een Amsterdamse belangenvereniging voor zeelieden.

Hoewel de auteur in zijn paspoort de Nederlandse nationaliteit vermeld heeft staan, zou je Wesley van Drongelen met recht een Europeaan kunnen noemen. Niet alleen trekt hij al van jongs af aan door Europa om treinen te fotograferen en bouwde hij zo een uitgebreid netwerk op, in het dagelijks leven is hij een Europeaan in hart en nieren en als politiek wetenschapper ook beroepsmatig bezig met internationale betrekkingen. Na de nodige omzwervingen door ons werelddeel tijdens zijn studie, vestigde hij zich in het hart van ons continent en beschouwt hij sindsdien vanuit Zwitserland de ontwikkelingen op spoorweggebied in heel Europa.In dit boek neemt de auteur ons mee van het koude Lapland tot het zonnige Zuiden, van het Verenigd Koninkrijk tot Moldavië en van de Baltische staten tot Portugal. Europa lijkt geen geheimen meer voor hem te kennen, in ieder geval niet op spoorweggebied. Het mag dan ook geen verbazing wekken dat de auteur tot de ietwat sombere conclusie komt dat we thans vrij waarschijnlijk de allerlaatste fase meemaken van het fenomeen nachttreinen. En dat is iets wat veel spoorwegliefhebbers zullen betreuren, want nachttreinen, en dan met name degene op internationale trajecten, spreken dankzij hun vaak bonte samenstelling tot de verbeelding. Wesley van Drongelen laat ze zien en analyseert de stand van zaken gedurende de eerste 15 jaar van deze eeuw om tenslotte de vraag te stellen: 'Nachttrein, quo vadis?'

Een eeuw zeesleepboot Holland Honderd jaar Terschellinger zeesleepboot historie Misschien wel de meest gefotografeerde boot van ons land. Dat begon al in 1952 toen Cor Swart Sr. en Cees van der Meulen stormweer trotseerden om vanaf de reddingboot ‘Brandaris’ foto’s te maken van de ‘Holland’. Die foto’s komen we nog steeds tegen in boeken en publicaties uit die tijd. Rederij Doeksen wist goed hoe ze de ‘Holland’ moest aanprijzen. Na zijn drie voorgangers is de huidige zeesleepboot ‘Holland’ IV ook nu nog, een regelmatige en imposante verschijning in Harlingen en op Vlieland en Terschelling. De ‘Grand Old Lady’ zoals het schip liefkozend wordt genoemd viert dit jaar haar zeventigste verjaardag. Ruim 100 jaar hebben sleepboten met de naam ‘Holland’ vanuit Terschelling zee gekozen, in het verleden om assistentie te verlenen aan in moeilijkheden geraakte schepen. Over elke ‘Holland’ zijn eigen verhaal. De schepen hebben bergingen verricht langs de gehele Noordzeekust en de ‘Holland’ IV is zelfs met casco’s de oceaan over gestoken. De zeesleepboten van Doeksen hebben Terschellinger geschiedenis geschreven. Niet alleen het romantische Hollands Glorie gedoe, maar ook de harde werkelijkheid. Gevechten om de buit, no cure no pay, het redden van mensen, het bestrijden van branden, maar ook de hartverscheurende verhalen van reders, kapiteins en bemanningen. Henry Drost heeft bestaande en nieuwe geschiedenis gebundeld in een schitterend uitgevoerd boek met veel historisch- én nieuw fotomateriaal. Aandacht voor de vrijwilligers, kapiteins en bestuursleden die de restauratie hebben aangepakt, waardoor dit prachtige schip niet op de schroothoop is beland maar een tweede leven heeft gekregen als varend maritiem monument. Aan dit tweede leven van de ‘Holland’, de nog steeds voortdurende restauratie, de buitenlandse reizen en kortere reisjes naar Vlieland en Terschelling, de vrienden- en donateursvaarten en ‘guusjen’ op Terschelling, uitgebreid aandacht. Net als de ‘Holland’ zelf, een stoer boek dat bij geen enkele liefhebber in de boekenkast mag ontbreken. Maar liefst 328 pagina’s Hollandhistorie in een rijk geïllustreerd werk. Gebonden € 42,50

In Spoorwegen wordt verslag gedaan van de belangrijkste ontwikkelingen op spoorweggebied het afgelopen jaar en met een blik vooruit in vrijwel geheel Europa. Het jaarboek is onderverdeeld in 34 landenhoofdstukken met per hoofdstuk een beschrijving van algemene ontwikkelingen, investeringen in verbetering en uitbreiding van spoorweginfrastructuur, de reizigersdienst en het rollend materieel. Dit jaar telt het boek 976 pagina’s welke voorzien zijn van zeer veel kleurenfoto’s (>900). De behandelde landen en zijn: Industrie Noorwegen Finland Zweden Denemarken Duitsland Nederland Groot-Brittannië Ierland België Luxemburg Frankrijk Zwitserland Oostenrijk Italië Spanje Portugal Estland Letland Litouwen Polen Tsjechië Slowakije Hongarije Roemenië Oekraïne Moldavië Slovenië Kroatië Servië Bosnië-Herzegovina Noord-Macedonië Montenegro Albanië Bulgarije Griekenland

Een jonge vrouw, Marianne, vaart in de tachtiger jaren op een aftandse kustvaarder onder een ritselaar van een kapitein. In dit boek doet ze verslag van haar excentrieke vader, die vrouw en kinderen elke zomer op een open zeilboot zette en over de Waddenzee zwierf, lang voordat dat door duizenden watersporters op kajuitjachten vol elektronica werd gedaan. Marianne, de jongste, wist niet beter. Tot ze in opstand kwam tegen vaders minachting en wegliep naar de zeevaartschool. Dertig jaar later zeilt Marianne, jaar na jaar, met zo’n zelfde zeilboot over de Waddenzee. Ze beleeft adembenemende en aansprekende avonturen. Alleen of met haar zussen. Wat hebben ze op te lossen? Antwoorden komen bij stukjes en beetjes. Van de moeilijke Waddenzee en ook over wat voor schipper zij zelf is. Zo komen ze tot elkaar. Marianne vaart thuis. Een boek dat leest als een film met het toverachtige Wad als decor, waar de getijden en het constant veranderende licht je doen verlangen naar ultieme vrijheid. Pieter-Rim de Kroon Regisseur Silence of the Tides Marianne is onweerstaanbaar zichzelf, haar levenslust spat van elk woord af, en haar passie voor varen laat je verlangen naar avontuur. Een verademing om te lezen. Sebastiaan Labrie, documentairemaker

Gracieus, snel, krachtig en wendbaar. Het zijn woorden die naadloos aansluiten bij een van de meest beeldbepalende gevechtsvliegtuigen van de afgelopen vijftig jaar: de F-16 Fighting Falcon. Ontwikkeld en gebouwd als lightweight fighter had het jachtvliegtuig veel weg van een snelle en nauwelijks grijpbare vedergewicht bokser. Maar ook met een enorme slagkracht. De F-16 kon zich daardoor makkelijk in de zwaarste gevechtsklasse staande houden. De Koninklijke Luchtmacht nam in juni 1979 de eerste van in totaal 213 F-16's in ontvangst. Het gevechtsvliegtuig maakte het staartje van de Koude Oorlog mee en vloog vervolgens duizenden missies boven de Balkan, Afghanistan, Irak en Syrië. Over de geschiedenis van de F-16 in dienst van de Koninklijke Luchtmacht gaat Vederlicht zwaargewicht. De aanschaf, de introductie, de opleidingen, het onderhoud en natuurlijk de operationele inzet; het komt allemaal aan bod. De F-16 heeft nu – net als de oude bokser – de ring verlaten. De handschoenen zijn na 45 jaar uitgetrokken. Vederlicht zwaargewicht. De F-16 in dienst van de Koninklijke Luchtmacht 1979-2024 is een saluut aan een van de belangrijkste wapensystemen van de Nederlandse krijgsmacht na de Tweede Wereldoorlog.

Eindelijk is er een uitgebreid handboek voor iedereen die een traditioneel schip op een historische en modern verantwoorde manier wil tuigen. Er varen inmiddels al vele honderden opnieuw getuigde schepen rond, waarbij schippers zich vaak afvragen hoe het eigenlijk hoort. Floris Hin, heeft zijn jarenlange praktijkervaring als scheepstuiger in dit handboek vastgelegd, zodat iedereen er van kan profiteren. Alle onderdelen van het tuigen worden behandeld, zodat dit handboek de ideale leidraad is voor hen die hun schip historisch verantwoord willen tuigen of hertuigen. In 11 hoofdstukken worden niet alleen het historisch onderzoek behandeld, maar ook het zeil- en tuigplan, de rondhouten, sterkteberekeningen, bevestigingspunten voor staand en lopend want, blokken, grommers en touw, staaldraad, splitsen en het uiteindelijke tuigen gevolgd door het noodzakelijke onderhoud. Op de achterzijde staan foto's van de 'Vrouw Tjitsche', in 1898 gebouwd op de werf van Croles in IJlst als beurtscheepje tussen Bolsward en Amsterdam. Uiteindelijk werd het sterk verwaarloosde schip door Riemer Halbertsma gekocht en inmiddels ziet het schip er weer uit alsof het zo van de werf komt. Om er achter te komen hoe alles vroeger heeft gezeten, was veel studie en nog meer tijd van Riemer, zijn broer en vader, nodig. Die kan nu worden bespaard met dit handboek.

Varen op de Waddenzee is een bijzondere belevenis door het spel van weer en water en de eindeloos mooie natuur. De Waddenzee maakt op iedere zeiler, roeier of motorbootvaarder die door dit gebied zwerft een diepe indruk. Het vraagt wel de nodige nautische vaardigheden om veilig en verantwoord te kunnen varen en overnachten. Wadvaarders is een informatief, sfeervol en rijk geïllustreerd boek over belevenissen op het wad, havens en schippers, scheepsuitrusting en natuur, en laat ook zien dat het niet vanzelfsprekend is dat recreatievaarders de Waddenzee kunnen bevaren. Wat was er allemaal nodig om op deze zee te komen tot ‘vrij en verantwoord’ varen en de vrijheid om er te mogen ankeren en droog te vallen? Addo van Eijk woont aan het wad, is journalist en schrijft veel over de natuur. Rob Leemans was voorzitter van de Vereniging Wadvaarders en vaart al sinds zijn jeugd op de Waddenzee.

Er zijn op dit moment vier steden in Nederland waar trams een belangrijke rol spelen in het openbaar vervoer: Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht. Dat is niet altijd zo geweest. Zo reden er ook trams in andere steden in Nederland. Dit boek neemt u op reis naar de steden waar trams hebben gereden. Van de paardentram tot de huidige trams. Hierbij komen de belangrijkste ontwikkelingen op tramgebied aan bod. Aparte kaders met wetenswaardigheden, technische gegevens van de verschillende trams en andere leuke feiten vullen het boek aan. Alles ondersteund met vele foto’s. Ook de museumactiviteiten van de diverse organisaties komen uitvoerig aan bod. In de collecties van deze musea zijn nog veel exemplaren te bewonderen, die vroeger en heel vroeger te zien waren. Het is prachtig overzicht van de ontwikkelingen van de tram in Nederland.

In Spoorwegen wordt verslag gedaan van de belangrijkste ontwikkelingen op spoorweggebied het afgelopen jaar en met een blik vooruit in vrijwel geheel Europa. Het jaarboek is onderverdeeld in 34 landenhoofdstukken met per hoofdstuk een beschrijving van algemene ontwikkelingen, investeringen in verbetering en uitbreiding van spoorweginfrastructuur, de reizigersdienst en het rollend materieel. Dit jaar telt het boek 976 pagina’s welke voorzien zijn van zeer veel kleurenfoto’s (>900). De behandelde landen en zijn: Industrie Noorwegen Finland Zweden Denemarken Duitsland Nederland Groot-Brittannië Ierland België Luxemburg Frankrijk Zwitserland Oostenrijk Italië Spanje Portugal Estland Letland Litouwen Polen Tsjechië Slowakije Hongarije Roemenië Oekraïne Moldavië Slovenië Kroatië Servië Bosnië-Herzegovina Noord-Macedonië Montenegro Albanië Bulgarije Griekenland

In dit jaarboek wordt in woord en beeld het afgelopen jaar doorgenomen. Ook worden de toekomstige ontwikkeling van elektrisch vliegen beschreven. Uiteraard aandacht voor militaire luchtvaart, helikopters, grote, kleine en zakelijke luchtvaart. Afgesloten wordt met het luchtvaartregister.

25 oktober 1994. Een F-14 “Tomcat” nadert het reusachtige vliegdekschip Abraham Lincoln om te landen, maar door een plotse storing raakt het vliegtuig, dat afstevent op de zee, volledig uit balans. De gezagvoerder is Kara Hultgreen, Amerika's eerste vrouwelijke gevechtspiloot. Ze was een pionier en had de zware taak het imago van de marine, dat was besmeurd door gevallen van machismo en verkrachting, op te poetsen. Ze stond dan ook in de kijker, maar zij niet alleen. Ook haar vliegtuig was legendarisch: de ‘Fast Eagle 107’ had in 1981 voor de Libische kust deelgenomen aan het enige luchtgevecht van het Amerikaanse leger van die tijd, dat de inspiratiebron werd voor de bekende film Top Gun. Tomcat is een compleet verhaal geschreven door Anastasia Heinzl en getekend door Romain Hugault (Angel Wings, De Nachtuil, Edelweiss, Pin-Up Wings).

Een jonge vrouw, Marianne, vaart in de tachtiger jaren op een aftandse kustvaarder onder een ritselaar van een kapitein. In dit boek doet ze verslag van haar excentrieke vader, die vrouw en kinderen elke zomer op een open zeilboot zette en over de Waddenzee zwierf, lang voordat dat door duizenden watersporters op kajuitjachten vol elektronica werd gedaan. Marianne, de jongste, wist niet beter. Tot ze in opstand kwam tegen vaders minachting en wegliep naar de zeevaartschool. Dertig jaar later zeilt Marianne, jaar na jaar, met zo’n zelfde zeilboot over de Waddenzee. Ze beleeft adembenemende en aansprekende avonturen. Alleen of met haar zussen. Wat hebben ze op te lossen? Antwoorden komen bij stukjes en beetjes. Van de moeilijke Waddenzee en ook over wat voor schipper zij zelf is. Zo komen ze tot elkaar. Marianne vaart thuis. Een boek dat leest als een film met het toverachtige Wad als decor, waar de getijden en het constant veranderende licht je doen verlangen naar ultieme vrijheid. Pieter-Rim de Kroon Regisseur Silence of the Tides Marianne is onweerstaanbaar zichzelf, haar levenslust spat van elk woord af, en haar passie voor varen laat je verlangen naar avontuur. Een verademing om te lezen. Sebastiaan Labrie, documentairemaker

Veiligheid in Actie De meest toegepaste manier om veiligheid te verbeteren is door te leren van onze fouten en door voortschrijdend inzicht. Daarvoor moet er meestal eerst iets gebeuren, met het risico op letsel of schade - precies wat we willen voorkomen. Niemand zit te wachten op een incident of ongeval. Reactief veiligheidsmanagement is noodzakelijk, maar niet voldoende. DE FOCUS VAN DIT BOEK LIGT VOLLEDIG OP PROACTIEF VEILIGHEIDSMANAGEMENT. In Veiligheid in Actie ontdek je hoe je activiteiten uitvoert om ongewenste prestaties, incidenten of ongevallen te voorkomen. Je leert effectief om te gaan met gevaren en risico's. Ontdek hoe het toepassen van 52 proactieve veiligheidsprincipes en -initiatieven bijdraagt aan het bereiken van je doelen. Deze principes en initiatieven vormen het startpunt voor vele interessante en leerzame discussies over veiligheid binnen jouw team en organisatie. Dit boek is gebaseerd op praktijkkennis, inzichten en ervaringen die zich al ruim een eeuw hebben bewezen in zowel de civiele als de militaire luchtvaart. Het is een waardevolle bron voor elke luchtvaartprofessional. Omdat veiligheidsprincipes en -initiatieven algemeen toepasbaar zijn, is dit boek ook geschikt voor andere sectoren. Wil je de veiligheidsprestaties of -cultuur binnen je team of organisatie versterken of verbeteren? Dan is het tijd om in actie te komen. Door één of meerdere van deze 52 veiligheidsprincipes en -initiatieven effectief en op het juiste moment toe te passen, zet je een belangrijke stap richting je doel. Moeilijker dan dat is het niet. En als je alles al weet, is dit boek een geweldig cadeau om iemand anders ook te helpen een veiligheidsprofessional te worden. Geert Hulshof heeft meer dan 45 jaar ervaring in de civiele en militaire luchtvaart. Als gezagvoerder (‘commander’), instructeur, examinator en safety manager besteedt hij veel tijd en aandacht aan veiligheid. Hij heeft een masterdiploma in Enterprise Risk Management en is gespecialiseerd in proactief veiligheidsmanagement en geïntegreerde managementsystemen. Als trainer en coach heeft Geert Hulshof de veiligheidsprincipes en -initiatieven in dit boek aan veel luchtvaartprofessionals en organisaties onderwezen.

Gracieus, snel, krachtig en wendbaar. Het zijn woorden die naadloos aansluiten bij een van de meest beeldbepalende gevechtsvliegtuigen van de afgelopen vijftig jaar: de F-16 Fighting Falcon. Ontwikkeld en gebouwd als lightweight fighter had het jachtvliegtuig veel weg van een snelle en nauwelijks grijpbare vedergewicht bokser. Maar ook met een enorme slagkracht. De F-16 kon zich daardoor makkelijk in de zwaarste gevechtsklasse staande houden. De Koninklijke Luchtmacht nam in juni 1979 de eerste van in totaal 213 F-16's in ontvangst. Het gevechtsvliegtuig maakte het staartje van de Koude Oorlog mee en vloog vervolgens duizenden missies boven de Balkan, Afghanistan, Irak en Syrië. Over de geschiedenis van de F-16 in dienst van de Koninklijke Luchtmacht gaat Vederlicht zwaargewicht. De aanschaf, de introductie, de opleidingen, het onderhoud en natuurlijk de operationele inzet; het komt allemaal aan bod. De F-16 heeft nu – net als de oude bokser – de ring verlaten. De handschoenen zijn na 45 jaar uitgetrokken. Vederlicht zwaargewicht. De F-16 in dienst van de Koninklijke Luchtmacht 1979-2024 is een saluut aan een van de belangrijkste wapensystemen van de Nederlandse krijgsmacht na de Tweede Wereldoorlog.

Na de beschrijving van de bouw en de inzet van de Fokker G-1 in Deel 1 respectievelijk Deel 2, wordt in dit derde deel de gehele constructie van dit bijzondere vliegtuig in detail weergegeven. Van het oorspronkelijke ontwerp tekeningenpakket van de Fokker G-1 is weinig bewaard gebleven. Dit feit heeft geleid tot een bijzonder project: uitzoeken hoe de Fokker G-1 was geconstrueerd. Voor u ligt het resultaat van ruim veertig jaar onderzoek naar de constructie van de Fokker G-1 Mercury. Deze uitgave bestaat uit honderden door Jan Broos met de hand getekende technische illustraties, ondersteund door inhoudelijke tekst en foto’s. Sinds het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw hield Jan Broos (zelfstandig technisch illustrator) zich hiermee bezig. Met zijn technische inzicht heeft hij in 1985 een prachtig model van de Fokker G-1 (schaal 1:10) gebouwd. Met de ontdekking in 1993 van een grote serie bouwfoto’s van de Fokker G-1 in Denemarken en zijn aansluiting bij de Stichting Fokker G-1 in 1997 kwam zijn werk aan dit onderwerp in een stroomversnelling. Met behulp van deze gedetailleerde foto’s en aanvullende informatie maakte Jan Broos circa vierhonderd technische illustraties (in 3D-aanzicht en z.g. “exploded views”) van de Fokker G-1. Helaas is Jan Broos in 2019 overleden. Een eerder door hem geschreven en geïllustreerd manuscript is de basis van deze publicatie. Kijk nu mee door de bril van Jan Broos en leer de Fokker G-1, Fokkers’ allermooiste jager, tot in detail kennen!

Dit is het eerste deel van drie uitgaven over de Fokker G-1. Samen vormen ze een standaardwerk over een stuk nationale luchtvaarthistorie. Het complete verhaal over de aanvalsjager, met aandacht voor het ontwerp, de techniek en de ontwikkeling van het vliegtuig. De Fokker G-1 jachtkruiser was een aanvalsjager die in 1936 werd ontworpen door ir. Marius Beeling en Dr.ir. Erich Schatzki. Het idee achter het ontwerp was een combinatie van een lange afstands jager, verkenner en lichte bommenwerper. Een denkbeeld dat ook in het buitenland leefde en aanleiding was voor diverse nieuwe vliegtuigontwerpen. Dit ontwerp was met name bijzonder door het gebruik van dubbele staartbomen, het opvallendste kenmerk van deze jachtkruiser. Het Wapen der Militaire Luchtvaart bestelde 36 stuks Fokker G-1 Mercury. Deze werden vlak voor de oorlog afgeleverd. In november 1939 kwam daar nog de bestelling bij van 26 G-1 Wasp, waarvan er nog tien stuks door de fabriek zijn afgeleverd, deels zelfs tot in de Meidagen van 1940.

Ter Haar beschrijft in "Meningen van een zeeman" de, naar zijn mening, vreemde gang van zaken in de huidige wereld van de scheepvaart en scheepsberging. Het gaat over de enorme overdrijving van gebeurtenissen. Deze brachten hem er toe zijn verbazing op te schrijven. Het was de blokkade in het Suezkanaal door het zeer grote containerschip "Ever Given" dat het laatste zetje gaf. De berging van de eeuw werd het genoemd. Van het één kwam het ander en de onderwerpen meldden zich als vanzelf: het gaat over het Suezkanaal. Het gaat over reuzeschepen, zowel containerschepen als cruiseschepen, alles zeer groot en buiten proporties. Het gaat over Lloyd's Salvage Arbritration Branch. De oplopende kosten van een berging. Ongevallen met autotransportschepen en veetransportschepen. Kunstmatige intelligentie en autonoom varen. En hoe gaat men om met bemanningen in tijden van oorlog. Het gaat over autoriteiten, ten anker liggen en scheepsbranden. Het foutief opgeven van ladingen, gewichten en samenstelling, veelal uit winstbejag. Ook over de bemoeienis van Jan en alleman met beleid op het schip mede vanwege goede communicatiemiddelen. De beste stuurlui staan letterlijk aan land. De Onderzoeksraad voor de Veiligheid geeft zelfs in één van haar recentere uitspraken het advies aan een reder een dwingende aanwijzing tijdens de reis op te leggen aan de kapitein. Maar de wet van de zee is anders. Het gaat uiteraard ook over vluchthavens, de veilige haven voor een schip in nood. Dat vraagt daadkracht. Maar dat moet dikwijls uitgebreid met belangengroepen besproken worden, dat kost veel tijd, tijd die er niet is.

Museumschip Mercuur kwam in 1954 als oceaanmijnenveger Hr.Ms. Onverschrokken uit de VS in dienst bij de Koninklijke Marine. Als torpedowerkschip Hr.Ms. Mercuur maakte het vele reizen naar Noorwegen en Schotland, de Bahama’s en de Middellandse Zee. Het schip doorstond in die tijd menige schijntorpedering, 53 graden slagzij, regelmatig binnenstromend zeewater, rijkelijk stromend bier, Noors drijfijs, stevige machineschade en een bijna fatale aanvaring. Nu geniet deze Grand Old Lady van haar oude dag in het historische Dok van Perry in Vlissingen. Het verhaal komt tot leven met meer dan 250 foto’s en de verhalen van oud-opvarenden en vrijwilligers die het schip als living history museum een toekomst geven. Met een gezamenlijk voorwoord van de commandant van de huidige Zr.Ms. Mercuur en de groepscommandant Onderzeedienst en een voorwoord van Frans Boetes, de founding father van de Mercuur als museumschip. AUTEUR Paul Goossen (Vlissingen, 1967) is vrijwilliger op museumschip Mercuur in Vlissingen. Hij werd door het werk van zijn vader op scheepswerf De Schelde aangestoken door het maritieme virus en verzamelde alles wat los en vast zat van de marine. Deze jeugdliefde zou niet meer overgaan. Voor Onverschrokken overleefster dook hij in de archieven en spoorde de verhalen op van oud-opvarenden en andere betrokkenen die een rol speelden in de zeventigjarige geschiedenis van het schip

Dit is het tweede deel van drie uitgaven over de Fokker G-1. Samen vormen ze een standaardwerk over een stuk nationale luchtvaarthistorie. Het complete verhaal over de aanvalsjager, met aandacht voor het ontwerp, de techniek en de ontwikkeling van het vliegtuig. De Fokker G-1 jachtkruiser was een aanvalsjager die in 1936 werd ontworpen door ir. Marius Beeling en Dr.ir. Erich Schatzki. Het idee achter het ontwerp was een combinatie van een lange afstands jager, verkenner en lichte bommenwerper. Een denkbeeld dat ook in het buitenland leefde en aanleiding was voor diverse nieuwe vliegtuigontwerpen. Dit ontwerp was met name bijzonder door het gebruik van dubbele staartbomen, het opvallendste kenmerk van deze jachtkruiser. Het Wapen der Militaire Luchtvaart bestelde 36 stuks Fokker G-1 Mercury. Deze werden vlak voor de oorlog afgeleverd. In november 1939 kwam daar nog de bestelling bij van 26 G-1 Wasp, waarvan er nog tien stuks door de fabriek zijn afgeleverd, deels zelfs tot in de Meidagen van 1940.

De trein maakt een revival door, niet alleen voor het dagelijks vervoer, maar vooral als een ontspannen manier van reizen. Of het nu gaat om een stedentrip of een reis naar een uithoek van de wereld. Dit boek richt zich op de uithoeken van de wereld en bevat enkele van de mooiste treinreizen op elk continent, met bezienswaardigheden, verhalen en belevenissen die je alleen kunt ervaren als je per spoor reist.

Het spoorwegbedrijf was na afloop van de Tweede Wereldoorlog onontbeerlijk voor de opbouw en moest zo snel mogelijk weer functioneren. Daarbij werd gedacht aan de koop van materieel in neutrale landen als Zweden en Zwitserland. Na de bevrijding was het eerste vereiste, vervangers te vinden voor de vele vernietigde locomotieven en richtte de NS zich tot de SBB. Zo komt het dat een aantal jaren 42 Zwitserse locomotieven van diverse series in het Nederlandse landschap hun diensten verrichtten. Over de achtergronden van de aankoop, de voorbereidingen van en de overbrengingen naar Nederland en over de inzet van de ex-SBB-sneltreinlocomotieven bij NS wordt in deze uitgave uitgebreid bericht, nadat eerst verslag is gedaan van de dienstuitvoering van de locs in hun moederland en de techniek van de machines is beschreven. Beeldmateriaal vertelt daarbij een eigen verhaal in groot formaat en toont de lezer grotendeels niet eerder gepubliceerde foto’s. Enkele persoonlijke verhalen brengen zowel de tijdgeest als de beschreven machines nog verder tot leven.