‘Een knecht der knechten sy hy syne broederen’

Inleiding 1. Slavernij en het actuele debat 2. Kerkelijke zelfreflectie 3. Slavernij en christendom in de historiografie 4. Postkoloniaal denken en christendom en slavernij 5. Slavernijonderzoek en de tijdgeest 6. De onderzoeksvraag en de primaire en secundaire bronnen 7. De weg van het onderzoek: van orthodoxie naar orthopraxis Introductie: historiografische context 1.1 Politiek-maatschappelijke context van de Republiek der Verenigde Nederlanden 1.2 Interstatelijk geweld in Europa en daarbuiten 1.3 Intrastatelijk geweld 1.4 Politiek-religieus geweld 1.5 Strijd om de macht tussen kerk en staat 1.6 Tussentijdse conclusie: geweld en de Republiek 2 De gereformeerde religie in de Republiek 2.1 De gereformeerde religie en kolonialisme en slavernij 2.2 De gereformeerde doctrines 2.3 Staat en kerk 2.4 Een dood geloof? Kritiek op de gereformeerde theologie 2.5 De praktijk van de godzaligheid: de terugkeer van de werken 2.6 De praktijk van de godzaligheid: morele handleidingen voor zeelui 2.7 Neerlandts Israël: een door God gekozen land 2.8 Conclusie: het verschil als denkmethode 3 Verlichte denkers en de gereformeerde theologie 3.1 Rede en geloof 3.2 Descartes en Spinoza over slavernij 3.3 Coccejanen en cartesi-coccejanen 3.4 Conclusie: de emancipatie van het West-Europese zelf 4 Slavernij en gereformeerde theologie 4.1 Uniek debat in Spanje over de onderwerping van volken 4.2 Slavernij in de Europese zeeroverspraktijken 4.3 ‘Faith-slavery’ en ‘race-slavery’ 4.4. Slavernij als theologische metafoor 4.5. Slaaf van de zonde 4.6. De zeemansvademecums en de geestelijke en lichamelijke slavernij 4.7 De roeping van de ‘heidenen’ tot het christelijk geloof 4.8. De zendingstheologieën van twee orthodoxe hoogleraren 4.9 Zending: een exclusief theologisch thema 4.10 Conclusie: theologische theorieën zonder morele reflectie 5 Rechtsgeleerde onderbouwing van de koloniale ideologie en de gereformeerde theologie 5.1 Het recht van volken 5.2. Hugo de Groot en de gereformeerde theologie 5.3 Hugo de Groot als ‘ideologue of empire’ 5.4 Hugo de Groot en de slavernij 5.5 Andere 17e en 18e eeuwse rechtsgeleerden en de slavernij 5.6 De (juridische) praktijk in de Republiek ten aanzien van slaven 5.7. Gereformeerde theologen en het rechtsgeleerd denken 5.8. Achttiende-eeuwse orthodoxe stemmen over slavernij 5.9. De theologie van de overwinnaar 5.10 Eind achttiende-eeuwse debatten over christendom, zending en slavernij 5.11 Conclusie: theologische en juridische acceptatie van de slavernij 6 Slaventheologieën 6.0 Een ‘theo-logica’ met concrete gevolgen 6.1 De Cham-theologie en de ondergeschiktheid van de ‘Mooren’ 6.2 Waarom de nakomelingen van Cham slaven en zwart waren 6.3 Zeventiende- en achttiende-eeuwse gereformeerde theologen en de vloek van Cham 6.4. Anton Wilhelm Amo: voormalige kindslaaf en filosoof 6.5 Jacobus Elisa Johannes Capitein: voormalig kindslaaf en gereformeerd theoloog 6.6. Conclusie: slavernij en de vrijheid van denken 7 De gereformeerde religie en de slavernij in de Atlantische kolonies 7.0 Slavenhandel in de zestiende eeuw 7.1 Gereformeerde religie en de orthopraxis in de Atlantische kolonies 7.2 Instructies, Artikelsbrieven, Ordre van regieringe en de gereformeerde religie 7.3 De gereformeerde religie op het fort St. George d’Elmina 7.4 Nederlands-Brazilië, de gereformeerde religie en de slavernij 7.5 Willem Usselincx’ landbouwkolonies in Guyana zonder slavernij 7.6 Nieuw-Nederland, de gereformeerde religie en de slavernij 7.7 Suriname: een permanente slavenstaat 7.8 Curaçao, slavernij en de gereformeerde religie 7.9 Contextualiteit en de orthodox-gereformeerde religie 8 Synthese en conclusies 8.0 De waarde van het onderzoek 8.1 Discontinuïteit en continuïteit: veranderende denkkaders versus een aanhoudende praktijk van onderdrukking 8.2 Het actuele debat: postkoloniale theologie 8.3 Tot slot. Geloof en geweld Bijlage: Project of Plan om de bekeeringe der Heijdenen in Surinamen zonder veel swarigheden te beginnen Literatuur Primaire bronnen a. Oorspronkelijke uitgaven b. Kritische bronuitgaven/niet eigentijdse drukken/transcripties en vertalingen van bronnen c. Secundaire bronnen Samenvatting Summary